Święta i ... zupa rybna

Zdjęcie powyżej nie świadczy o tym, że zmieniłam zdanie i kupiłam karpia. Ale może od początku. Święta w tym roku miałam spędzać z córką.  Mąż był nie tak dawno, więc zdecydowaliśmy, że nie ma sensu, żeby jechał taki szmat drogi. Miał zaproszenie od niemieckich znajomych na wigilię, więc nie groziła mu w ten wieczór samotność.  Córka przed świętami pojechała do Warszawy i miała wrócić tuż przed nimi. Z Warszawy zadzwoniła do mnie czy nie miałabym nic przeciwko, aby na święta przyjechała do nas jej koleżanka, Danuta,  która w związku z różnymi życiowymi zawirowaniami miałaby spędzać je sama. Zgodziłam się bez wahania.  W końcu po to jest to dodatkowe miejsce przy stole, a w naszej rodzinie zdarzało się już wielokrotnie, że zasiadał przy nim  ktoś samotny. Danuta miała do mnie jedną prośbę, abym kupiła 2-3 łby karpia to ona ugotuje nam zupę rybną, popularną w jej rodzinnych stronach. Podeszłam do tematu sceptycznie  jako, że w tutejszych sklepach nigdy nie spotkałam samych karpich łbów, a na chodzenie po bazarku, co wiązało się z wyjazdem do Krosna nie miałam za bardzo czasu. Odpowiedziałam, że prośba jest raczej nie do zrealizowania. Danuta jechała do nas z przygodami. Nie udało jej się już kupić biletu na autobus i jej przyjazd stanął w pewnym momencie pod znakiem zapytania, w ostatniej chwili znalazła kogoś na portalu BlaBlaCar  kto jechał do Rymanowa, ale dopiero o 6 wieczorem 23 grudnia.  Przewidywany czas przybycia do nas – około północy. W nocy było trochę ryzykowne, aby kierowca podwiózł ją pod  nasz dom, więc umówiłyśmy się w centralnym punkcie wsi, czyli  koło straży pożarnej, szkoły i sklepu. Jedyne miejsce oświetlone we wsi  przez całą noc. Inne lampy  gasną około 23.30. W spowitą ciemnościami noc wyruszyłyśmy z córką na spotkanie. Jak zgasiłyśmy latarkę nie widziałyśmy dosłownie nic. Ciemność. Po niewielkim błądzeniu kierowcy po okolicy Danuta dotarła. Przywiozła też 3 karpiowe łby. Uparta dziewczyna. W wigilię przystąpiłyśmy do gotowania zupy, a w zasadzie to Danuta gotowała, ja tylko podawałam niezbędne produkty.  Kiedy zupa była już prawie gotowa wpadłam na pomysł aby zrobić takie zdjęcie z głową karpia. Aranżacja należała już do córki. Gotowa zupa podana na wigilijny stół wyglądała zupełnie inaczej i okazała się prawdziwym hitem. Barszczyk pozostał na następny dzień.

Przepis (podpatrzony) na zupę rybną z karpia, a właściwie z głów karpia.

Składniki:

3 łby karpia (bez oczu i skrzeli)

Włoszczyzna ( marchewka, seler, pietruszka i cebula)

Ziele angielskie 5 szt.

Liście laurowe 2-3

Gałka muszkatołowa starta 2-3 łyżeczki

2-3 łyżki śmietany

1-2 łyżki mąki

Pieprz czarny, ziołowy, sól

Łyżka masła

Bułka na grzanki

Przygotowanie:

Ugotować łby z warzywami i przyprawami (bez gałki ) do miękkości. W szybkowarze trwało to około 30 minut.

Odcedzić wywar – do zupy pozostaje tylko marchewka, którą kroimy w kostkę resztę warzyw można wykorzystać do sałatki.

Zaprawiamy zupę śmietaną wymieszaną z mąką oraz dodajemy startą gałkę muszkatołową i doprowadzamy do zagotowania.

Na patelni podgrzewamy masło i wrzucamy pokrojoną w kostkę świeżą bułkę. Miałyśmy tylko takie duże okrągłe buły, które nie dały pokroić się w drobną kostkę i w tak wykwintnej zupie może nie wyglądają najlepiej, ale jak smakują! 

Wierzcie mi, to jest pyszne! 

Wigilia i święta z niespodziewanym gościem upłynęły nam bardzo miło i na pewno będą długo wspominane. 

Anula